Kennismaking

De kennismaking met het Nederlandse echtpaar waarvan ik het huisje/Lodge huur, was allerhartelijkst. Al zeer snel kamen we er achter dat we dezelfde mensen kenden of mee gewerkt hadden. Doutsje Nauta heeft ooit gewerkt bij de politie Groningen, waar zij nog onder Nordholt is binnengehaald en zij heeft veel samengewerkt met Fred van der Gun, die ik weer ken als directeur van de Politieacademie toen ik daar docent was. Willem van Goor kent Arjen Hilbers, een directe collega van mijn broer. Hij is de zoon van een vroegere predikant in Hilversum, waar ik kerkte. Kortom zo is de wereld weer veel kleiner dan de afstanden soms doen vermoeden.
Willem en Doutsje hadden als welkom een bloemetje en een fles wijn klaar gezet. Dat voelt zeer welkom.
De Lodge is een mooi huis aan het water, waar als het tij hoog is de oceaan onder aan de muur knabbelt. Ruim, warm en absoluut uitstekend voor het doel van mijn reis.
Na mijn installatie, uitpakken van de spullen heb ik de enveloppen, die de komende dagen een belangrijk deel van mijn leven gaan bepalen op een centrale plaats neergelegd. Deze enveloppen mag ik pas openen op de aangegeven datum en bevatten de onderdelen van mijn programma. Daarnaast hebben mijn vrouw en kinderen ook een pakket meegegeven, voor elke dag een kado. Ik laat me verwennen.
De eerste maaltijd heb ik stevige kost gehad. Doutsje had gekookt en het was heerlijk.
Tijdens het eten werd ik vergast om heel veel verhalen over Ierland en zijn geschiedenis. Zij zijn beiden een kleine 13/14 jaar geleden hiernaar toe geemigreerd met hun dochter. Willem is kunstenaar/schilder. Doutsjes belangrijkste werk is het aanleggen en onderhouden van de speciale tuin (17 maart opening) en het gastenverblijf. Beiden zijn ondergedompeld in de Ierse cultuur en kunnen veel en intens vertellen over wat zij weten en is overkomen. Zoals de lokale bevolking het ervaart, zijn zij aan komen "waaien" van elders. Zelfs andere Ieren die vanachter de bergketens buiten het eiland komen zijn voor de locals 'blow-ins'. Op het eiland schijnt dat het grote onderscheid te zijn. Het is mooi om te horen hoe zij hebben ervaren dat ook al zijn Ieren en Nederlanders Europeanen het nog niet zo is dat we elkaar goed kunnen verstaan. "Je kan wel met ze praten en ze horen, maar of je dan ook echt communiceert?" De onderliggende waarden, die in elk gesprek meekomen, zijn zeer verschillend. Willen vertelde dat de DNA van de Ieren overeenkomt met de DNA van de Basken. En als ik de politieke cultuur hoor over vriendendiensten, geen kritiek leveren omdat het in de verre verte nog familie is van de achteroom van de neef, dan hoor ik eigenlijk behoorlijk Zuid-Europese toestanden. Met onze Hollandse directheid is het soms moeilijk toeven in Ierland. Ierland ligt ook wel erg aan de buitenrand van de EU. Ook Doutsje kon aangeven dat het maken van afspraken uiterst moeilijk ging (zie opmerking bij Vestdijk). Maar daarentegen komt de hele familie opdraven bij een emergency als je eenmaal toegelaten ben in hun kring. De recessie heeft hier ook hard toegeslagen, maar dat is in de cijfers nog moeilijk te zien. Mensen die 10 jaar geleden in de bouw zijn gestapt, pakken nu hun oude beroep weer op: boer zijn. Er schijnt (te)weinig geinvesteerd te zijn in de infrastructuur, onderwijs etc. De komende dagen zal ik meer over Ieren horen. Ik heb gevraagd of het mogelijk is dat Willem mij wat schilderles kon geven en daartoe was hij zeer bereid. Kortom jullie en ik zullen hier nog meer van horen.