Ontmoetingen

Ierland is een eiland van de ontmoetingen. Ontmoeting met Ieren in het heden, ontmoeting met het verleden, met de natuur, en natuurlijk met jezelf. Dit weekend heb ik gebruikt om die ontmoetingen eens in het zonnetje te zetten. Genieten kan je in stilte doen, je ff terugtrekken, je kan het ook uitbundig doen in pubs e.d. Ik kan ook genieten van de kleine ontmoetingen met mensen en gesprekken die ergens over gaan.
Zondag. Na een donkere start van de dag met wat regen en veel wolken op pad gegaan. Doel was een zgn. fairytree, een sprookjesboom, een meidoornboom, ergens langs de rivier bij Bangor. Op 24 maart heb ik hier al over geschreven. Ik wil met eigen ogen de boom wel eens zien en ondertussen een mooie rondrit maken dwars door de bergen. Willem raadde mij nog een paar plekken aan, die de moeite waard waren.
Eerst langs een zgn. folly. Een folly is een kasteel, die redelijk recent is gebouwd. De eigenaar/bouwer heeft de bedoeling om de uitstraling van een echt oud kasteel te realiseren. Op de foto is het resultaat te zien. Het heeft wel wat, als je dit als huisje kan neerzetten. De eigenaren van dit optrekje wonen er niet in, maar ergens in de provincie Mayo. Zij waren letterlijk maar ook figuurlijk steenrijk. Het meest adembenemende vind ik eigenlijk de locatie en het uitzicht op de Oceaan. Vervolgens geprobeerd om de goede weg door de bergen te pakken te krijgen. Hierdoor raakte ik enigszins verdwaald. Maar ik gaf het al eerder aan: dan leer je wel nieuwe wegen kennen en kom je andere mensen tegen. Eerst sloeg ik een weg in waar ik een schitterend schouwspel zag van het licht in de bergen. Daarna sloeg ik een afslag in, waarna ik na verloop van tijd deze oude man tegen kwam, bloeddoorlopen ogen, afgedragen kleren in verschillende lagen, een grauwe tand nog in de rechteronderhoek, enfin kijk zelf maar. Hij woonde volgens mij op deze plek in gezelschap van zijn sheep-dog. De woon plek was in overeenstemming met zijn eigen staat. Ik vroeg hem naar de weg, maar uit zijn antwoord begreep ik op een gegeven ogenblik alleen maar dat ik ergens linksaf moest. De man sprak Gealic en was absoluut niet te begrijpen voor mij. Jammer genoeg kon ik daardoor ook niet echt met hem in gesprek. Maar een bijzonder plaatje leverde het wel op.
Uiteindelijk de ‘goede’ weg door de bergen gevonden en op naar de meidoornboom.
In de buurt de plek waar de boom precies stond gevraagd aan een boer die bij zijn schapen liep. Ik dacht dat ik er ongemerkt al langs moest zijn gereden. Hier wel een alleraardigst gesprek kunnen aanknopen. "Bid en hang nog wat voor mij in de boom", gaf hij aan. De boer gaf wel aan dat er volgens hem niet meer zoveel aan gedaan wordt. Zoals te zien is, hangt de boom echt vol met lapjes stof. Kleurrijk is het allang niet meer onder invloed van zon en zoute zeewinden. De boer kan me nog meer vertellen, volgens mij is de Ierse mystiek onder/achter het christendom nog lang niet verdwenen.
Na deze rit nog doorgereden naar het schiereiland precies boven Achill Island, Mullet Peninsula, waar ik hoopte een mooi uitzicht te krijgen op de berg Sleavemore op Achill. Hoewel dat door de wolken niet lukte, was het uitzicht schitterend en de rit ook.
PS: Marc A. My last word is: Slainte